sonuç
a. 1. Bir olayın doğurduğu başka bir olay veya durum, netice: Her koşu beklenilmeyen, şaşırtıcı bir sonuç verebilirdi. -N. Cumalı. 2. Bir gelişim veya girişimden elde edilen şey: Sınav sonucu. 3. Öz, özet. 4. sp. Sürmekte olan veya biten bir yarışmanın veya spor karşılaşmasının sayı bakımından durumu, skor. 5. ed. Yazının veya sözün bitim bölümü.
sonuç İng. result
sonuç İng. conclusion
(Mantıkta) Tasımın üçüncü önermesi; verilen öncüllerden çıkarılan önerme. // Öncüller doğru ise sonuç da kesin olarak doğrudur, sonuç yanlışsa öncüller doğru olamazlar.
sonuç
netice, hüküm (bk. etki).
sonuç İng. corollary
Bir diğer savın kanıtlanımından açıkça elde edilebilen sav.
sonuç İng. output
1. Tüm giderler çıkarıldıktan sonra elde olunan para. 2. Belgitin indirimden sonraki değeri.
sonuç
bk. çıkarım sonucu, mantıksal sonuç, dizimsel sonuç
sonuç Osm. netice
(matematik)
sonuç İng. effect
Bir bağımlılık ya da birlikte değişme ilişkisinde bağımsız değişken tarafından belirlenen ya da bağımlı konumda olan etken. bk. neden.
sonuç Osm. intiha
Yazının ya da sözün bitim bölümü.
soñuç
bk. soñucu.
Sonuç Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Bir olayın oluşturduğu başka bir olay veya durum. 2. Öz, özet.Cinsiyet: Kız 1. Bir olayın oluşturduğu başka bir olay veya durum. 2. Öz, özet.
sonuç için benzer kelimeler
sonuç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'o', 'n', 'u', 'ç', şeklindedir.
sonuç kelimesinin tersten yazılışı çunos diziliminde gösterilir.