süre

a. Bir olayın başı ile sonu arasında geçen zaman parçası, zaman aralığı, zaman bölümü, müddet: “Hükümdar gibi davrandığınız sürece hükümdar sayılırsınız.” -T. Oflazoğlu.

Gelin giysisi yapılan bir çeşit kumaş : Sürenin arşınını iki kaymeye aldım.

1.Yüreklilik, yiğitlik. 2.Dayanıklılık : Şu adamın süresi yok.

< Ar. sûre: sure

Bir sesin çıkarılmasına verilen zaman.

1. Kendi bütünü içinde alınmış, sınırlı bir zaman parçası; akıp giden zaman içinde belli bir bölüm. 2. Yukarıdaki anlama karşıt anlamda Bergson'un kullandığı terim: Uzaydaki nesnelerin birbiri ardına süreksiz sıralanışına ve aynı zamanda şimdi noktalarının nesnel bir dizilişi olarak kabul edilen zaman şemasına (bilimin uzay ve durum noktaları ile açıkladığı zaman kavramına) karşıt olarak, geçmiş, şimdi ve geleceğin içinde yittiği, doğrudan doğruya yaşanmış olan sürekli akış.

müddet.

1. Tecimsel belgitlerin sayışımlarındaki paraların ödenmeleri için saptanan gün. 2. Bir işin yapılması ya da bir borcun ödenmesi için gösterilen süre.

bk. gösterim süresi

bk. yayın süresi

süre için benzer kelimeler

süre, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'ü', 'r', 'e', şeklindedir.
süre kelimesinin tersten yazılışı erüs diziliminde gösterilir.