tabiat
tabiat Ar. µab³¤at
tabiat
tabiat Lat. natura
a. 1. Doğa: İnsan zekâsı, tabiatın içinde değil, tabiatın yanında, ayrı bir kuvvettir. -A. Haşim. 2. Doğal özellik: Arazinin tabiatı. 3. Huy, karakter: Mağrur, bazen zalim olacak kadar hiddetli, bazen çok müşfik ve hassas bir tabiattadır. -A. H. Çelebi. 4. Güzeli ayırma melekesi, zevk, beğeni: Abdi Bey, tabiat sahibi, altıncı kat terasında böyle bir bahçe tanzimi, doğrusu takdire şayan. -A. İlhan. 5. İnsanın büyük abdest bozma kolaylığı veya zorluğu.
tabiat
bk. doğa
tabiat Lat. natura
Doğa.
tabiat için benzer kelimeler
tabiat, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'b', 'i', 'a', 't', şeklindedir.
tabiat kelimesinin tersten yazılışı taibat diziliminde gösterilir.