tabiiyet

tabiiyet Ar. t¥bi¤iyyet

a. (ta:biiyet) esk. 1. Bir şeye veya bir kimseye bağlı olma, bağımlılık, bağlılık. 2. Uyrukluk: “Fransız tabiiyetine girivermişler o zaman.” -S. F. Abasıyanık.

---

tabiiyet, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'b', 'i', 'i', 'y', 'e', 't', şeklindedir.
tabiiyet kelimesinin tersten yazılışı teyiibat diziliminde gösterilir.