taç
(I) a. (ta:cı) 1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık: Tahtlar, taçlar artık tarihe karıştı. 2. Gelinlerin başlarına takılan süs. 3. Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların üstlerindeki kabartmalı, oymalı, süslü bölüm. 4. bit. b. Çiçeğin dıştan ikinci halkasında bulunan yaprakların hepsi. 5. esk. Bazı tarikatlarda şeyhlerin giydikleri başlık.
taç, -cı İng. touch
(II) a. sp. Yan.
taç
Sin başlarına konulan taş sütunların üst bölümü.
taç
Fes, takke.
taç
Çarpık (bacak)
taç Osm. taç
Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların üstlerindeki taşkın ve girinti çıkıntılarla süslü bölüm.
taç
bk. yan dışı.
taç, Güneş tacı İng. solar corona
Tam Güneş tutulmasında görülen, Güneş tekerini saran gümüş renkli, parlak halka; Güneş gazyuvarının en dış katmanı.
taç
bk. diştacı
taç Osm. tüveyç
(botanik)
taç Osm. iklîl
(astronomi)
Taç Köken: Ar.
Cinsiyet: Kız 1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.Cinsiyet: Erkek 1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.
taç için benzer kelimeler
taç, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'ç', şeklindedir.
taç kelimesinin tersten yazılışı çat diziliminde gösterilir.