tahta

a. 1. Düz, enlice, uzun ve az kalın biçilmiş ağaç: “Tahtaları oynattığında üzerine topraklar dökülmeye başladı.” -İ. O. Anar. 2. sf. Bu ağaçtan yapılmış: “Bir aralık elinde tahta çantalı birisi, kahvenin önündeki halka karşı bir söylev çekmeye başladı.” -F. Otyam. 3. Bu malzemeden oluşmuş yüzey, döşeme: “Yeni silinmiş tahtalar birkaç saniye içinde berbat oldu.” -R. N. Güntekin. 4. Sebze bahçelerinde ayrılan küçük yer. 5. Kara tahta. 6. hlk. Çimlenen tohumlar için bahçede hazırlanan uzun tarh: “Köylüler bu tarhlara tahta tabir eder, ekilecek her dönüm için bir tahta yapmakla övünürlerdi.” -E. Işınsu.

1.Tarla ya da bostanlarda ayrılmış toprak parçaları, evlek : iki tahta biber, bir tahta patlıcan diktik. 2.Dört yanı dar ve yüksek yolla çevrilmiş tarla.

Tarla ya da bostanların su yollarını genişletmeye yarayan ve iki kişinin birlikte kullandığı bir çeşit kürek.

Kez : Borcumu bir tahtada ödedim.

Aptal, ahmak : Siyaha beyaz demek için tahta olmak lazım.

1.Kumaşlardaki kalın, yol yol çizgiler : Bir tahtası al, bir tahtası beyaz. 2.El tezgâhında dokunan kilim, çarşaf vb. şeylerin tek kanadı : Çarşafın bir tahtası eksildi.

Evlek.

Uzunluğu 2-5 m., genişliği 10-30 cm., kalınlığı 1-10 cm. arasında değişen kereste.

(tarım)

Topkapı Sarayında divanın kurulduğu Kubbealtı'nın dış yanında reisülküttap ile yazmanlarının oturdukları yerin adı.

Bir dokuma motifi. (Yenikent *Aksaray -Niğde)

Top, kumaş topu.

Tabut.

Tarlanın ekilmeye hazırlanmış veya ekilmiş parçalarından her biri.

Osmaniye ili, Kadirli ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

tahta için benzer kelimeler

tahta, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'h', 't', 'a', şeklindedir.
tahta kelimesinin tersten yazılışı athat diziliminde gösterilir.