tarçın

tarçın Far. d¥rç³n

a. bit. b. 1. Defnegillerden, genellikle Asya'nın güneyinde yetişen ve değişik türleri bulunan bir ağaç (Cinnamomum). 2. Bu ağacın, içinde kokulu bir yağ bulunması dolayısıyla baharat gibi kullanılan kabuğu: “Sakalının rengi kınaya, kokusu sirkelenmiş tarçına benzer.” -F. R. Atay.


tarçın Fr. Canelle
tarçın

Evlenen kızın, baba evine ilk kez gelme töresi.


Tarçın Köken: Far.

Cinsiyet: Kız 1. Defnegillerden, genellikle Asya'nın güneyinde yetişen ve değişik türleri bulunan bir ağaç.2. Bu ağacın, içinde kokulu bir yağ bulunması dolayısıyla baharat gibi kullanılan kabuğu.


tarçın için benzer kelimeler


tarçın, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'r', 'ç', 'ı', 'n', şeklindedir.
tarçın kelimesinin tersten yazılışı nıçrat diziliminde gösterilir.