tarçın
tarçın Far. d¥rç³n
tarçın Fr. Canelle
tarçın
Tarçın Köken: Far.
a. bit. b. 1. Defnegillerden, genellikle Asya'nın güneyinde yetişen ve değişik türleri bulunan bir ağaç (Cinnamomum). 2. Bu ağacın, içinde kokulu bir yağ bulunması dolayısıyla baharat gibi kullanılan kabuğu: Sakalının rengi kınaya, kokusu sirkelenmiş tarçına benzer. -F. R. Atay.
tarçın Fr. Canelle
tarçın
Evlenen kızın, baba evine ilk kez gelme töresi.
Tarçın Köken: Far.
Cinsiyet: Kız 1. Defnegillerden, genellikle Asya'nın güneyinde yetişen ve değişik türleri bulunan bir ağaç.2. Bu ağacın, içinde kokulu bir yağ bulunması dolayısıyla baharat gibi kullanılan kabuğu.
tarçın için benzer kelimeler
tarçın, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'r', 'ç', 'ı', 'n', şeklindedir.
tarçın kelimesinin tersten yazılışı nıçrat diziliminde gösterilir.