tardiye
tardiye Ar. µardiyye
tardiye
a. ed. esk. Beş dizelik bentlerden oluşan nazım parçası.
tardiye
Mesnevî biçiminde yazılan ve çoğu kez bir öykü olan şiirlerde arada dörder dizeleri kendi aralarında, beşinci dizeler birbiriyle uyaklı bağlamlardan oluşmuş koşuk parçası .(Buna "tard ü rekb" de denir.)
tardiye, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'r', 'd', 'i', 'y', 'e', şeklindedir.
tardiye kelimesinin tersten yazılışı eyidrat diziliminde gösterilir.