tarikat
a. (tari:kat) din b. Aynı dinin içinde birtakım yorum ve uygulama farklılıklarına dayanan, bazı ilkelerde birbirinden ayrılan Tanrı'ya ulaşma ve onu tanıma yollarından her biri: Mevlevi tarikatı. Bektaşi tarikatı.
tarikat İng. Order
Bir din içinde tasavvufa, gizemciliğe dayanan, inançta ve kimi ilkelerde birbirinden ayrılan, Tanrıya ulaşma, yollarından herbiri: Mevlevî tarikatı, Sen Jan tarikatı gibi.
tarikat
Tasavvufa dayalı ve kimisi eski dinlerin kalıntılarını yaşatan, kimisi de şeriatın pek sert ve bencil yargılarını yumuşatmak gerekçesiyle oluşan türlü İslam öğretilerine verilen ad (Bektaşî tarikatı, Mevlevî tarikatı gibi).
tarikat, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'r', 'i', 'k', 'a', 't', şeklindedir.
tarikat kelimesinin tersten yazılışı takirat diziliminde gösterilir.