tavan
a. 1. Bir yapının, kapalı bir yerin üst bölümünü oluşturan düz ve yatay yüzey, taban karşıtı: Bir aralık başımı yukarı kaldırdım ve tavandan sarkan bezgin ışığa baktım. -H. S. Tanrıöver. 2. mec. Bir şeyi değerlendirmede kabul edilen en yüksek seviye veya fiyat: Yükseköğrenim görmüş bir devlet memurunun tavanı birinci derecenin dördüncü basamağıdır. 3. hlk. Çatı kiremidi.
tavan
1.Tavan arası. 2.Yüklük.
tavan
Harman yeri.
tavan İng. ceiling
Test aracılığıyla ölçülen yeteneğin en üst sınırı.
tavan İng. ceiling, flat
Dekorda, sahne üstündeki askı palangaları yoluyla tutturulan tavan.
tavan İng. roof, top
tavan
bk. kubbe.
tavan İng. ceiling
Sahne tavanı ya da dekor tavanı.
tavan için benzer kelimeler
tavan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
tavan kelimesinin tersten yazılışı navat diziliminde gösterilir.