tavan

a. 1. Bir yapının, kapalı bir yerin üst bölümünü oluşturan düz ve yatay yüzey, taban karşıtı: “Bir aralık başımı yukarı kaldırdım ve tavandan sarkan bezgin ışığa baktım.” -H. S. Tanrıöver. 2. mec. Bir şeyi değerlendirmede kabul edilen en yüksek seviye veya fiyat: Yükseköğrenim görmüş bir devlet memurunun tavanı birinci derecenin dördüncü basamağıdır. 3. hlk. Çatı kiremidi.

1.Tavan arası. 2.Yüklük.

Harman yeri.

Test aracılığıyla ölçülen yeteneğin en üst sınırı.

Dekorda, sahne üstündeki askı palangaları yoluyla tutturulan tavan.

bk. kubbe.

Sahne tavanı ya da dekor tavanı.

tavan için benzer kelimeler

tavan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
tavan kelimesinin tersten yazılışı navat diziliminde gösterilir.