tekerleme

tekerleme

a. 1. Tekerlemek işi. 2. Çoğunlukla basmakalıp söz: “Bazısının konuşması, tekerleme hâlinde tekrar ettiği birkaç kelimeden ibarettir.” -R. N. Güntekin. 3. Birbiriyle uyumlu hazır söz kalıbı: “Çocuklar, türkülü bir tekerleme ile karşılarlar leyleklerin gelişini.” -N. Cumalı. 4. ed. Çoğunlukla, masalların genellikle başında bulunan “Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde.” gibi uyaklı giriş veya ara sözler: “Tekerlemeler, masaldan başka halk tiyatrolarında da görülüyor.” -A. H. Çelebi. 5. ed. Saz şairleri arasında yapılan deyiş yarışı. 6. tiy. Orta oyununda, özellikle Kavuklu'nun kullandığı sözler.


tekerleme

1.Masallara başlarken söylenilen yarı anlamlı yarı anlamsız sözler. 2.Atasözü.


tekerleme

Ortaoyunu'nda Kavuklu ile Pişekâr'ın karşılıklı konuşmasına verilen ad.


tekerleme

Karagöz'ün uyaklı dizelerle Hacivat'a sövüp sayması.


tekerleme

Âşık gösterisinin başlangıç bölümünde ikinci sırada bulunan türkü.

Halk edebiyatı terimi) Saz şairleri arasında yapılan koşuk yarışması.

Ort. O.):Söyleşmenin en önemli kesimi. Kavuklu ile Pişekâr arasında geçen ve çoğu kez bir düşün anlatılmasına dayanan çene yarışı.


tekerleme

1. Daha çok, masalların başında bulunan uyaklı giriş sözleri. (Çoğu zaman "bir varmış, bir yokmuş" diye başlar.) 2. Saz ozanlarının birbirleriyle yaptıkları koşuk yarışması. (Kimi âşıklar bu yarışmayı "tekellüm" diye adlandırırlar.) 3. Ortaoyunlarında, özellikle Kavuklu'nun kullandığı sözler.


tekerleme, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'e', 'k', 'e', 'r', 'l', 'e', 'm', 'e', şeklindedir.
tekerleme kelimesinin tersten yazılışı emelreket diziliminde gösterilir.