tekleşme
tekleşme
tekleşme Alm. Entdoppelung
tekleşme Alm. Entdoppelung
a. 1. Tek duruma gelme. 2. db. Ünsüz tekleşmesi.
tekleşme Alm. Entdoppelung
Bir sözcüğün içindeki çift ünsüzün bire inişi : (better) > beter, (sarraç) > saraç, (kassap) > kasap, bakkal> (bakal) vb.
tekleşme Alm. Entdoppelung
Dilimize Arapça, Farsça gibi yabancı dilerden geçmiş bazı sözlerin iç seslerindeki çift ünsüzlerin tekleşmesi olayı: Ar. ammã > ama, hammãm > hamam, insãniyyet > insaniyet «insanlık»; kassāb > kasap, serrāc > saraç; Far. bedter «daha kötü» beter vb. Ayrıca bk. ve krş ünsüz tekleşmesi.
tekleşme, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'e', 'k', 'l', 'e', 'ş', 'm', 'e', şeklindedir.
tekleşme kelimesinin tersten yazılışı emşelket diziliminde gösterilir.