tuç

tuç

Değirmen baltacığı.

tuç

Boyunla başın birleştiği yer.

tuç

Bayır : İneği tuçta otlattım.

tuç

İki tarla arasında sınırı belirten yükseklik : Benim tarlanın tucunu da sabanla almış.

tuç

Tunç

tuç (I)

Tunç.

tuç (II)

Değirmenin baltacığı, alt değirmen taşının ortasında bulunup üst taşa giren mihverin üzerine geçirilen balta şeklindeki aygıt.

---

tuç, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'u', 'ç', şeklindedir.
tuç kelimesinin tersten yazılışı çut diziliminde gösterilir.