tuhaf

tuhaf Ar. tu§af

sf. 1. Acayip: “Nahit'in onda hiç görmediği bir tuhaf hâli vardı.” -T. Buğra. 2. Şaşılacak, garip. 3. Güldürücü: “Kibirli, alıngan olmayan, tuhaf ve nükteli bir adammış.” -A. Ş. Hisar. 4. Gülünç: Bu kıyafetle tuhaf oluyorsun. 5. Anlaşılmaz: Tuhaf çocuk, günü gününe uymuyor. 6. ünl. Şaşılan bir şey karşısında söylenen söz: “Tuhaf! Her yerde olduğunun aksine, burada şehirden uzaklaştıkça binaların güzelliği artıyor.” -A. Haşim.


tuhaf için benzer kelimeler


tuhaf, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'u', 'h', 'a', 'f', şeklindedir.
tuhaf kelimesinin tersten yazılışı fahut diziliminde gösterilir.