tuman

tuman

a. hlk. Don, şalvar.


tuman

1.Don, şalvar 2.Pantolon. 3.Eteklik.


tuman

Nem, çiy.


tuman

Duman.


tuman

1. Don, şalvar. 2. Pantolon.


tuman

< Far. tonban/T. ton: kilot,don


tuman

< Far. tenbân: don; külot. || gaçırtdıh gaçırtdıh tumanına sıçırtdıh: çocuklar arasındaki kavgalarda kaçan taraf için kaçırtan tarafın tutturduğu tekerleme


tuman

< Far. tonban T. ton: Uzun iç donu


tuman

1. Don. (Yayla, İnönü -Eskişehir; Eşmeyazı, Kırçiçeği *Susuz -Kars; Saçıkaralı ve Sarıkeçili boyları; Gökmenler, Çatak, Gedikli, Kızılağaç *Saimbeyli -Adana) 2. Şalvar. (Yayla, inönü -Eskişehir; Gökmenler, Çatak, Gedikli, Kızılağaç *Saimbeyli -Adana)


tuman (I), (tumman)

1. Don. 2. Pehlivan kisbeti.


tuman (II)

Duman.


Tuman Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.


tuman için benzer kelimeler


tuman, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'u', 'm', 'a', 'n', şeklindedir.
tuman kelimesinin tersten yazılışı namut diziliminde gösterilir.