ünsüz

sf. 1. Ünü olmayan, şöhretsiz. 2. a. db. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant.

Cılız, cansız, güçsüz.

(Derleme.. konson, sessiz harf, abanık) Ağız boşluğunda bir engele çarparak çıkan ses: b, c, d vb.

Ağız kanalında ve diğer ses organlarında bir engelleme, daralma veya kapanmayla ve bir ünlü yardımıyla çıkarılan ses: p, b, m; t, d; k, g; ç, c; f, v; y; h; s, z; ş, j; ğ, l, r. Ünsüzler ses yolundaki boğumlanma noktalarına göre dudak, diş-dişeti, damak ve gırtlak ünsüzleri; boğumlanma sırasında ses yolunun kapanma veya daralma durumuna göre patlayıcı, sızıcı ünsüzler; ses tellerinin ton verip vermemesine göre de tonlu ve tonsuz ünsüzler olarak sınıflandırılır. Boğumlanma sırasında geniz yolunun da devreye girdiği ünsüzler geniz ünsüzleridir. Diğerlerine oranla daha bol ses veren ünsüzler, akıcı ünsüzler adını alır. Bunlara bk.

ünsüz için benzer kelimeler

ünsüz, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ü harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ü', 'n', 's', 'ü', 'z', şeklindedir.
ünsüz kelimesinin tersten yazılışı züsnü diziliminde gösterilir.