bağlayıcı ünsüz

bağlayıcı ünsüz

a. db. Ünlü ile biten kelime kök ve gövdelerine ünlü ile başlayan bir ek eklendiğinde araya giren “y” ünsüzü, koruyucu ünsüz, koruma ünsüzü, bağlantı ünsüzü: okul-da-y-ım, eski-y-ince vb.


bağlayıcı ünsüz İng. intervocalic euphonic consonant

Ünlü ile biten kelime kök ve gövdelerine ünlü ile başlayan bir ek eklendiğinde veya ünlü ile başlayan başka bir kelime ile birleştiğinde aradaki ses boşluğunu (hiatus) ve ünlü çatışmasını önlemek için kullanılan ünsüz, koruyucu ünsüz: anla-y-an, dinle-y-en; okulda-y-ım, yanında-y-ım; tatlı-y-dı (<tatlı idi); vasıtası-y-la (<vasıtası ile), kendisi-y-le; eski-y-ince; başla-y-ayım, sakla-y-acak; başla-y-ıp; neyse <ne ise, vasıtasıyla <vasıtası ile vb. Gramerlerde 3. şahıs iyelik ekleri ile ad çekimi ekleri arasına giren zamir n’side bu gruba sokulmuştur: babası-n-a, evi-n-e; yol boyu-n-ca vb.


bağlayıcı ünsüz için benzer kelimeler


bağlayıcı ünsüz, 15 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'ğ', 'l', 'a', 'y', 'ı', 'c', 'ı', ' ', 'ü', 'n', 's', 'ü', 'z', şeklindedir.
bağlayıcı ünsüz kelimesinin tersten yazılışı züsnü ıcıyalğab diziliminde gösterilir.