uslu

uslu

sf. 1. Toplumu, çevresini rahatsız etmeyen, edepli, müeddep, yaramaz karşıtı: “Uslu ve çekingen huyum ne kendimi ne de nafakamı herhangi bir sert hareketle savunmaya asla müsait değildi.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. zf. Uysal bir biçimde. 3. esk. Akıllı, zeki: “Gören bizi sanır deli / Usludan yeğdir delimiz” -Anonim şiir.


uslu

Yaşlı, sözü dinlenir.


uslu

Yaşlı, sözü dinlenir kişi.


Uslu Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse.Cinsiyet: Kız Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse.


Uslu

Bitlis ili, Reşadiye bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Uslu

Elâzığ ili, Sivrice ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


uslu için benzer kelimeler


uslu, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, u harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'u', 's', 'l', 'u', şeklindedir.
uslu kelimesinin tersten yazılışı ulsu diziliminde gösterilir.