uyku
a. 1. Dış uyaranlara karşı bilincin, bütünüyle veya bir bölümünün yittiği, tepki gücünün zayıfladığı ve her türlü etkinliğin büyük ölçüde azaldığı dinlenme durumu: Hiç kimse bir diğerinin yerine karnını doyuramaz, hiç kimse bir başkasının uykusunu uyuyamaz. -İ. Özel. 2. mec. Çevrede olup bitenin farkında olmama, gaflet, aymazlık. 3. mec. Doğada görülen sükûnet durumu: Kış süresince uykuda olan ağaçlar, baharla birlikte uyandı. 4. mec. Gerçeği görememe, aymazlık.
uyku Fr. Sommeil
uyku
bk. uyhu
uyku İng. dormancy
Metabolizmanın çok yavaşlatıldığı sakinlik ya da istirahat durumu.
uyku İng. sleep
Dış uyaranlara karşı bilincin uyuştuğu, tepki gücünün zayıfladığı ve etkinliklerin büyük ölçüde azaldığı dinlenme durumu.
uyku için benzer kelimeler
uyku, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
u harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'u', 'y', 'k', 'u', şeklindedir.
uyku kelimesinin tersten yazılışı ukyu diziliminde gösterilir.