uykulu

uykulu

sf. 1. Uyku gereksinimi olan: “Gözleri her zaman uykuludur.” -S. F. Abasıyanık. 2. Uyku sersemi olan: “Uykulu gözlerini kırpıştırarak çöp tepelerine doğru yürüdüler.” -L. Tekin. 3. zf. Uyku sersemi olarak.


uykulu

Yeni uykudan uyanmış, üstünde uyku sersemliği bulunan.


uykulu için benzer kelimeler


uykulu, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, u harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'u', 'y', 'k', 'u', 'l', 'u', şeklindedir.
uykulu kelimesinin tersten yazılışı ulukyu diziliminde gösterilir.