uyuşmazlık

a. 1. Uyuşmama durumu: “Zamanı ve ortamı ile uyuşmazlığı buradan geliyordu.” -H. Taner. 2. db. Son sesi -k olan bir sözcüğe -k ile biten bir ek getirildiğinde ilk -k sesinin düşmesi olayı: küçükcük > küçücük gibi.

Bir davanın görülmesinde ayrı ayrı iki yargılığın kendini görevli ve yetkili saymaması (olumsuz uyuşmazlık) ya da tersine olarak iki yargılığın bu davayı görmekte kendilerini yetkili ya da görevli sayması (olumlu uyuşmazlık).

Sözcükte, yan yana gelen iki hecede bazı seslerin bulunmayışı. Türkçede sonsesi -k olan bir sözcüğe -k ile biten bir ek getirilince ilk -k sesi düşer: (küçük-cük) > küçücük, (bebek-cik) > bebecik, (ayak-cık) > ayacık, (sağlık-cak+la> sağlıcakla, (toparlak-cık) > toparlacık, (ufak-rak) > ufarak, (ufak-cık tefek-cik) > ufacık tefecik örneklerinde olduğu gibi.

Tutumları ölçülen çeşitli kişilerin ya da aynı kişinin yanıtları arasındaki benzeşmezlik.

uyuşmazlık için benzer kelimeler

uyuşmazlık, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca, u harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'u', 'y', 'u', 'ş', 'm', 'a', 'z', 'l', 'ı', 'k', şeklindedir.
uyuşmazlık kelimesinin tersten yazılışı kılzamşuyu diziliminde gösterilir.