uz

uz

(I) sf. 1. İyi, güzel. 2. İşe yatkın, becerikli, mahir.

II) zf. Masallarda az gittik uz gittik, dere tepe düz gittik tekerlemesinde “uzak” anlamında kullanılan bir söz.


uz Fr. Expert
uz

1. Doğru, temiz, uslu, dikkatli (kişi için). 2. Uysal, yumuşak yapılı (kişi için). 3. Bön, saf.


uz

Becerikli, akıllı, anlayışlı.


uz

Sinsi, kurnaz.


uz

Yakın, içten: Sen benim uz arkadaşım ol.


uz

Hırsız.


uz

Uygun, yerinde, eşit, doğru, iyi, ustaca, düzgün (nesne, iş, durum için).


uz

Yavaş.


uz

Epeyce, çokça.


uz

Öğretmen.


uz

Suların çekilerek bıraktığı toprak.


uz

1. Kurnaz, sinsi. 2. Akıllı, anlayışlı. 3. Uslu, ağır, yavaş. 4. Saygılı.


uz

Eşit, denk.


uz

Çok.


uz

İyi, yolunda, uygun: işleri pek uz gidiyor.


uz

Uz, uzun


uz

Çok uzak, uzun


uz

1. Ustaca, münasip, uygun, muvafık, doğru. 2. Usta, mahir, hazık, tecrübeli, dikkatli, uyanık.


Uz Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. İlyi, güzel. 2. Uygun, doğru. 3. Usta. 4. Temir, dikkatli. 5. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 6. Yakın, içten.


uz, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca, u harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'u', 'z', şeklindedir.
uz kelimesinin tersten yazılışı zu diziliminde gösterilir.