vekillik

vekillik, -ği

a. 1. Vekil olma durumu, asalet karşıtı. 2. Birinin yerine iş görme yetkisi, naiplik: “1916 sonlarında Mustafa Kemal ikinci ordu komutan vekilliğine atanmıştır.” -F. R. Atay. 3. Bakanlık: “Hükûmetten ne mebusluk ne de vekillik isteği var.” -H. Taner.


vekillik

vekâlet. ~ sözleşmesi: vekâlet akdi. ~ veren: müvekkil (bk. vekil eden), ~ konusu: müvekkelün bih.


Vekillik Osm. Vekâlet

vekillik için benzer kelimeler


vekillik, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, v harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'v', 'e', 'k', 'i', 'l', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
vekillik kelimesinin tersten yazılışı killikev diziliminde gösterilir.