yamaç
a. 1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı: Ay ışığında düz yolda yürümek iyi ama dik yamaçlardan nasıl inecektik aşağıya? -A. Erhat. 2. hlk. Ön, kat, huzur: Kız, hele beri gel yamacıma. -H. Taner.
yamaç
1. Karşı. 2. Yan, yakın. 3. Bedel, karşılık. 4. Yanıt.
yamaç Fr. flanc
(coğrafya)
yamaç Dgr. gehänge (schutt)
yamaç
Karşı, annaç, mukabil.
Yamaç Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın.
Yamaç
Aydın ili, Söke ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Yamaç
Bingöl ili, Yamaç bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Yamaç
Kastamonu ili, İnebolu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Yamaç
Malatya ili, Arguvan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Yamaç
Mardin ili, Kızıltepe ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Yamaç
Muş ili, Kızılağaç bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Yamaç
Sivas ili, Gökçekent bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
yamaç için benzer kelimeler
yamaç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'a', 'm', 'a', 'ç', şeklindedir.
yamaç kelimesinin tersten yazılışı çamay diziliminde gösterilir.