yaman
sf. 1. Güç, etki veya beceri bakımından alışılmışın üzerinde olan (kimse): Sen yaman bir inkılapçı olacaksın Yıldız. -A. Gündüz. 2. Kötü, korkulan (kimse). 3. Alışılmadık, olağanın dışında: Köhne çatısı yaman bir gürültü ile birdenbire sarsıldı. -E. E. Talu.
yaman Fr. Malin, maligne
yaman Fr. pernicieux
yaman Fr. İntense
yaman
Kötü.
yaman
İşbilir, kurnaz.
yaman
Becerikli, iş bilir.
yaman
Çok
yaman
< ET yaman: çok; yaman
yaman
1. Cesur, kuvvetli, maharetli. 2. Fena
yaman
1. Kötülük, musibet, fenalık. 2. Fena, kötü, hoş olmayan. 3. Şiddetli.
Yaman Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.
Yaman
Bursa ili, Zeytinbağı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
yaman için benzer kelimeler
yaman, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'a', 'm', 'a', 'n', şeklindedir.
yaman kelimesinin tersten yazılışı namay diziliminde gösterilir.