yelken
a. den. 1. Rüzgâr gücünden yararlanarak geniş bir yüzey oluşturacak biçimde yan yana dikilen ve teknenin direğine uygun bir biçimde takılarak onu hareket ettiren kumaş veya şeritlerin tümü: Rıhtıma kurumak üzere yelkenler serilmişti. -S. F. Abasıyanık. 2. Yelkenli: Yelken yarışları.
yelken Fr. Voile
yelken
1. Hava açıkken görünen ve yel çıkacağının belirtisi sayılan bulutçuk. 2. Dağın başındaki sis.
yelken
< ET yelkin: köylülerin harman savurmak için bekledikleri rüzgârın çıkacağını gösteren ufuktaki küçük bulut
Yelken
Sivas ili, Gürün ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Yelken İng. Vela, Vel (Velorum)
Bir takımyıldızın adı.
Yelken Fr. Voile
(astronomi)
yelken için benzer kelimeler
yelken, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'e', 'l', 'k', 'e', 'n', şeklindedir.
yelken kelimesinin tersten yazılışı nekley diziliminde gösterilir.