yerleşme

yerleşme

a. 1. Yerleşmek işi: “Emektar makinenin tozlarını silip masaya yerleşmeye karar verdim.” -Ç. Altan. 2. Yerleşim alanı veya merkezi: “Boğaziçi köyleri, İstanbul'la ancak deniz yoluyla bağlanan, kopuk yerleşmelerdi.” -A. Boysan.


yerleşme İng. peopling

İnsanın, az çok ya da bütünüyle boş bir bölgeyi ele geçirerek işlemesi, canlandırıp şeneltmesi.


yerleşme İng. settlement

1. Bir toplumsal kümenin ya da kalabalık bir nüfus topluluğunun, yaşamak ve ekonomik etkinliklerini sürdürebilmek için belli bir yeri seçmeleri eylemi. 2. Bu amaçlarla seçilip yerleşilen kent, kasaba, köy ya da daha küçük bir yer. bk. yerleşim yeri.


yerleşme İng. settlement

Bir topluluğun çalışma ve yaşama eylemleriyle sınırlanmış yersel alanı.


yerleşme İng. emplacement

Dipsiz kayacın, taşyuvardaki yerli kayaçları iterek ya da eriterek onların yerini alması.


yerleşme İng. station

Tarihten önceki insanların yaşadığı yer.


yerleşme için benzer kelimeler


yerleşme, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'e', 'r', 'l', 'e', 'ş', 'm', 'e', şeklindedir.
yerleşme kelimesinin tersten yazılışı emşelrey diziliminde gösterilir.