yerleşme

a. 1. Yerleşmek işi: “Emektar makinenin tozlarını silip masaya yerleşmeye karar verdim.” -Ç. Altan. 2. Yerleşim alanı veya merkezi: “Boğaziçi köyleri, İstanbul'la ancak deniz yoluyla bağlanan, kopuk yerleşmelerdi.” -A. Boysan.

İnsanın, az çok ya da bütünüyle boş bir bölgeyi ele geçirerek işlemesi, canlandırıp şeneltmesi.

1. Bir toplumsal kümenin ya da kalabalık bir nüfus topluluğunun, yaşamak ve ekonomik etkinliklerini sürdürebilmek için belli bir yeri seçmeleri eylemi. 2. Bu amaçlarla seçilip yerleşilen kent, kasaba, köy ya da daha küçük bir yer. bk. yerleşim yeri.

Bir topluluğun çalışma ve yaşama eylemleriyle sınırlanmış yersel alanı.

Dipsiz kayacın, taşyuvardaki yerli kayaçları iterek ya da eriterek onların yerini alması.

Tarihten önceki insanların yaşadığı yer.

yerleşme için benzer kelimeler

yerleşme, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'e', 'r', 'l', 'e', 'ş', 'm', 'e', şeklindedir.
yerleşme kelimesinin tersten yazılışı emşelrey diziliminde gösterilir.