yetki

yetki

a. Bir görevi, bir işi yasaların verdiği imkânlara göre, belli şartlarla yürütmeyi sağlayan hak, salahiyet, mezuniyet: Büyük Millet Meclisi Başkumandanlık yetkilerini Mustafa Kemal Paşa'ya devretmişti. -T. Buğra.

yetki İng. competence

Bir hücre ya da organizmanın bir uyartıya cevap verme yeteneği.

yetki İng. clearance
yetki

bk. ayrıcalık

yetki İng. authority
yetki İng. power, authority

Yasadan ya da sözleşmeden doğan türe gücü.

yetki

salâhiyyet.

Yetki İng. Procuration

yetki için benzer kelimeler

A yetki belgesi

alt yetki ilkesi

B yetki belgesi

bağımsız yarışçı yetki belgesi

bakımcı yetki belgesi

(birine) yetki vermek

C yetki belgesi

çifteker topu ve polo yetki belgesi

yetki, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'e', 't', 'k', 'i', şeklindedir.
yetki kelimesinin tersten yazılışı iktey diziliminde gösterilir.