abece

a. (a:be:ce:) 1. db. Alfabe. 2. mec. Başlangıç, ilk dönem: “Duygularının bilmecesini filan çözmüş değildir. O duyguların abecesinde takılıp kalmıştır.” -S. İleri.

Bir dilde kullanılan yazaçların sıralanmış tüm takımı.

1. Bir dilin seslerini gösteren harflerin kararlaşmış bir sıraya göre dizilmiş takımı. 2. Okuma öğreneceklere harfleri ve okuma yolunu gösteren kitap.

Biçimsel bir dilin tüm ilkel imlerinden oluşan küme.

abece için benzer kelimeler

abece, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'b', 'e', 'c', 'e', şeklindedir.
abece kelimesinin tersten yazılışı eceba diziliminde gösterilir.