abra
a. (a'bra) hlk. 1. Dara. 2. Denge. 3. Bir değiş tokuşta üste verilen şey. 4. mec. Angarya, yük.
abra
1. Teraziyi dengeye getirmek için hafif olan kefeye konulan taş, demir, çivi gibi ağırlık. 2. Dara: Şu kabın abrasını alıver. 3. Denge, muvazene: Abrayı şaşırdı. 4. Dengesizlik, ayarsızlık (terazide): Bu terazide abra var. 5. Uçurtmanın terazisi, terazi ipi.
abra
Mübadele edilen eşyanın üstesi.
abra
1. Yük, angarya: Bana abra olma! 2. Minnet: Ben onun abrası altına girmem.
abra
İhata, kifayet, yeterlik: Halı bu odayı abradı.
abra, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'b', 'r', 'a', şeklindedir.
abra kelimesinin tersten yazılışı arba diziliminde gösterilir.