adalet

adalet Ar. ¤ad¥let

a. (ada:let) 1. Yasalarla sahip olunan hakların herkes tarafından kullanılmasının sağlanması, türe. 2. Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme: “Hiçbir kuvvet beni adaletin tecellisi için çalışmaktan menedemeyecektir.” -N. Hikmet. 3. Bu işi uygulayan, yerine getiren devlet kuruluşları: Suçlular adaletin pençesinden kurtulamazlar. 4. Herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme, doğruluk: “Germiyan'da Süleyman Şahımız adaletle hüküm sürer.” -F. F. Tülbentçi.


adalet

Kanun hükmü


adalet

bk. tüze


adalet

tüze.


adalet İng. justice

Belli bir toplumda, belli bir tarihsel dönemde bir toplumsal olgunun adil sayılması yoluyla korunması tutumu.


Adalet Köken: Ar.

Söyleyiş: (ada:let) Cinsiyet: Kız 1. Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme, doğruluk, türe. 2. Herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme.


adalet için benzer kelimeler


adalet, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'd', 'a', 'l', 'e', 't', şeklindedir.
adalet kelimesinin tersten yazılışı telada diziliminde gösterilir.