ardak

ardak, -ğı

a. bit. b. İçten çürümeye yüz tutmuş ağaç.


ardak

1. Çürümüş, çürümeye yüz tutmuş ağaç. 2. Kesilmeden yerinde kurumuş ağaç. 3. Lifleri karşılıklı olup, doğramacılığa yaramıyan kereste. 4. Direklerin seyrek dikildiği yapıda üstüne fazla yük verilen kiriş: Bu kiriş çok ardak olduğundan bellemiş. 5. Tahta parçalarıyla bağlanmış kırık kol veya bacak.


ardak

Dar.


ardak

İşlenmiş derilerin ezginleri.


ardak

İhtiyar adam.


ardak

Küfe.


ardak Osm. ardak

Ağaçta mantarların oluşturduğu bir tür çürüme başlangıcı. Genellikle kırmızı gürgen ve kızılağaçta kahverengi ya da külrengi lekeler halinde belirir.


ardak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'r', 'd', 'a', 'k', şeklindedir.
ardak kelimesinin tersten yazılışı kadra diziliminde gösterilir.