arkaç

arkaç, -cı

a. hlk. 1. Ağıl. 2. Dağ sırtlarında davarların yatırıldığı düz, rüzgâr almayan kuytu yer.


arkaç

Dokumalarda çözgü üzerine enliliğine atılan ip.


arkaç

Davarların açıkta toplu olarak yattıkları yer, düz dağ sırtları


arkaç

Hafif meyilli yer, bayır


arkaç

Kuytu, siper yer.


arkaç

1. bk. argaç (II)-1. 2. bk. argaç (II)-2. 3. bk. argaç (II)-4. 4. Ağıl. 5. Ağılın ön tarafında, davarların iyi havalarda yattığı üstü açık, etrafı çitle çevrili yer. 6. Küçük toprak kümeleri arasında kalan düzlük.


arkaç

Sıra, düzen, kural.


arkaç

1. Koyunların yattıkları yer, kuytu yerler: Goyun arkacına gediyor. 2. Dağ sırtı.


arkaç

Koyun sürüsünün arka arkaya sıralanışı.


arkaç

Kırda davarın yatıp gecelediği tabii ağıl (Çayağzı)


arkaç

bk. argac.


arkaç için benzer kelimeler


arkaç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'r', 'k', 'a', 'ç', şeklindedir.
arkaç kelimesinin tersten yazılışı çakra diziliminde gösterilir.