asalak

a. 1. biy. Bir canlıda sürekli veya geçici yaşayarak ona zarar veren başka canlı, parazit. 2. sf. mec. Başkalarının sırtından geçinen (kimse), abacı, ekti, otlakçı, tufeyli.

Yorulmıyan hayvan.

Yüz, surat.

Kasapların iyi ete karıştırdıkları kötü parçalar.

Asılmış yüz, öfkeli surat: Asalak asalak né duruñ lén?

Bir canlının içinde veya üzerinde, sürekli ya da geçici olarak besin ve yer sağlama amacıyla yaşayan başka canlı; ekti, yelmeşik, parazit.

(Yun. para: yanında; sitos: besin) Başka bir organizmanın içinde ve üzerinde, kendisine besin ve barınak temini için kendi yararına fakat o organizmaya zarar vererek yaşayan canlı. Parazit.

Önümlü seslere denir. bk. Önüm.

Önce Roma Palyata komedyasında, sonra da on altıncı yüzyılın ortasında gelişmeye başlayan İtalyan halk doğaçlama tiyatrosunda ortaya çıkan başkalarının sırtından geçinmeye çalışan açıkgöz tipi.

(biyoloji, botanik, zooloji, coğrafya, tarım)

Bir canlının içinde veya üzerinde sürekli veya geçici olarak besin ve yer sağlamak amacıyla yaşayan diğer canlı organizma, parazit.

Eski Roma Komedyasında ve Commedia dell'arte türünde görülen başkasının sırtından geçinen açıkgöz tip.

Parazit.

asalak için benzer kelimeler

asalak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 's', 'a', 'l', 'a', 'k', şeklindedir.
asalak kelimesinin tersten yazılışı kalasa diziliminde gösterilir.