atabey

atabey

a. (ata'bey) tar. Eski Türk devletlerinde, özellikle Selçuklularda şehzadelerin eğitimi veya bağımsız olarak bir eyaletin yönetimi ile görevli vezir.


atabey

Kimi eski Türk devletlerinde, özellikle Selçuklularda genç şehzadelerin eğitimi ya da bağımsız olarak bir eyaletin yönetimi ile görevli vezirlere verilen san.


Atabey

öz. a. (ata:bey) Isparta iline bağlı ilçelerden biri.


Atabey Köken: T.

Cinsiyet: Erkek bk. Atabek.


atabey, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, y harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 't', 'a', 'b', 'e', 'y', şeklindedir.
atabey kelimesinin tersten yazılışı yebata diziliminde gösterilir.