atomculuk
a. fel. Evrenin, bölünmez parçaların kümelenmesinden oluştuğunu ileri süren öğreti.
atomculuk İng. atomism
Özdeğin atomlardan kurulu olduğuna dayanan; gerçeği ve gerçekteki olayları bu atomlardan ve bu atomların deviniminden kalkarak kavramaya çalışan felsefe öğretisi. (İlk atomcular: Leukippos, Demokritos, Epikuros; 17. yüzyılda atomculuğu yenileyenler: Sennert, Gassendi, Boyle.)
atomculuk İng. atomism
Ruhbilimsel olayların bütünlüğünü, çözümleme yolu ile temel öğelerine ayırarak incelemek gerektiğini savunan ruhbilim okuluna karşıtlarınca verilen ad.
atomculuk, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 't', 'o', 'm', 'c', 'u', 'l', 'u', 'k', şeklindedir.
atomculuk kelimesinin tersten yazılışı kulucmota diziliminde gösterilir.