ayaklı
sf. 1. Ayağı olan. 2. Bir destekle yere dayanan: Ayaklı kadeh. 3. Ayakla işletilen: Ayaklı dikiş makinesi.
ayaklı
Arkalıksız kısa iskemle.
ayaklı
Merdiven, merdiven basamağı.
ayaklı
1. Yüksek boylu, iri, bakımlı hayvan. 2. Çabuk yürüyen hayvan.
ayaklı
1. bk. ayakçak (II). 2. Sahan. 3. bk. ayakçalı. 4. Bir çeşit ağaç karyola. 5. bk. ayakcak (I)-1.
ayaklı
1. Kadınların başlarına taktıkları 5-6 parçalı altın süs. 2. Gelinin odasına asılan süs.
ayaklı
1. Uzun boylu. 2. Ayakları uzun kimse. 3. Tez yürüyen kimse.
ayaklı
1. Aruzun "fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün" kalıbına "fâilâtün fâilün" parçasının ulanmasıyle elde edilen deyiş. 2. bk. ayaklı koşma.
Ayaklı
Balıkesir ili, Korucu bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Ayaklı
Şanlıurfa ili, Viranşehir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
ayaklı için benzer kelimeler
ayaklı, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'y', 'a', 'k', 'l', 'ı', şeklindedir.
ayaklı kelimesinin tersten yazılışı ılkaya diziliminde gösterilir.