ayrık

a. 1. Ayrık otu. 2. sf. Ayrılmış: “Yandan ayrık, tek tük gümüş pırıltılı saçları.” -Y. Z. Ortaç. 3. sf. Ayrı tutulan, başkalarına benzemeyen, ayrıcalı, müstesna. 4. sf. Kural dışı. 5. sf. Düzgün ve uygun olmayan, çarpık: “Apış arasına fazla tülbent ve mermerşahi tıkarak bebeği çarpık ve ayrık bacaklı, tenasüpsüz olmaktan korur.” -R. H. Karay.

Yol kavşağı, iki yolun ayrıldığı yer.

Artık

müstesnâ. ~ tutma: istisna.

Çocukların kuş avlamakta kullandıkları sapanın çatal bölümü. (İnönü -Eskişehir)

1. Başka, gayri, mâada, diğer. 2. Artık, bundan sonra, bir daha.

Yabani geyik ve sığır.

ayrık için benzer kelimeler

ayrık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'y', 'r', 'ı', 'k', şeklindedir.
ayrık kelimesinin tersten yazılışı kırya diziliminde gösterilir.