ayrımlaşma
a. 1. Ayrımlaşmak işi, farklılaşma. 2. biy. Hücrelerin veya canlı organizmaların işlevlerine veya yaşayış türlerine ilişkin yapısal nitelik kazanması, farklılaşma: Embriyo yaşantısında organlar ayrımlaşma yolu ile ortaya çıkar. 3. jeol. Bir iç kayanın katılaşması sürecinde yer ve zamana göre ayrımların ortaya çıkması, farklılaşma.
ayrımlaşma Fr. Différenciation
Yanyana bulunan aynı veya yakın değerde iki sesten birinin öbüründen değerce uzaklaşması. Aşçının Ahçı olması gibi. (bk. özgeleme).
ayrımlaşma İng. segregation
Belli insan öbeklerinin, yasalara, toplumsal baskılara ya da törelere uyularak, birbirlerinden ayrı yerlerde yaşamaya, yanlızlığa itilmeleri olgusu.
ayrımlaşma İng. differentiation
Genel nitelikteki davranış ya da görevlerin, daha özel ve ayrışık biçimlere dönüşmesi.
ayrımlaşma İng. differentiation
Olay, nesne ve özelliklerin belli ölçülere göre birbirinden ayrılması ya da bir yapının yataylığına ya da düşeyliğine alt bölümlere ya da kesimlere ayrılması.
ayrımlaşma için benzer kelimeler
ayrımlaşma, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'y', 'r', 'ı', 'm', 'l', 'a', 'ş', 'm', 'a', şeklindedir.
ayrımlaşma kelimesinin tersten yazılışı amşalmırya diziliminde gösterilir.