bağıl

bağıl

sf. 1. Görece. 2. a. fiz. Kendine özgü bir kımıldanışı olduğu hâlde başka bir cisme uyarak sürüklenen cismin görünürdeki kımıldanışının niteliği.


bağıl İng. relative

Özdeş türden başka bir şeyle karşılaştırılarak ölçülen ya da değerlendirilen (nicelik).


bağıl Osm. izafî, nisbî

(fizik, kimya)


bağıl İng. dependent, conditional

kimya: Varlığı bir başka özdeğin varlığına bağlı olan, salt olmayan (özdek).


bağıl için benzer kelimeler


bağıl, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'ğ', 'ı', 'l', şeklindedir.
bağıl kelimesinin tersten yazılışı lığab diziliminde gösterilir.