bağımsız

sf. 1. Davranışlarını, tutumunu, girişimlerini herhangi bir gücün etkisinde kalmadan düzenleyebilen, özgür, hür: “Konsolosların her biri bağımsız bir vali gibi davranırdı.” -N. Cumalı. 2. Müstakil. 3. a. Herhangi bir kuruluşa, partiye bağlı olmayan kimse: “... Meclis dışındaki bağımsızlardan olmak üzere, siyasi parti gruplarından, oranlarına göre, üye alınır.” -Anayasa. 4. a. Bağımsız milletvekili.

bk. tek başına

müstakil. ~ elmen: aslî zi'l -yed.

bağımsız için benzer kelimeler

bağımsız, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'ğ', 'ı', 'm', 's', 'ı', 'z', şeklindedir.
bağımsız kelimesinin tersten yazılışı zısmığab diziliminde gösterilir.