bağlama grubu

bağlama grubu Osm. terkîb-i atfî

Bağlaçlar ile birbirine bağlanmış ad veya ad soylu kelimelerin oluşturduğu kelime grubu: Anne ile baba, para ve zenginlik, güzel ama soğuk, iyi değil çok iyi, akıllı ama tembel; gök, deniz ve dağlar; kimlik, şeref ve haysiyet; sevimli, tombul, minik ve afacan vb. Yukarıdaki örneklerde görüldüğü gibi ikiden fazla ad unsurunun yer aldığı bağlama gruplarında, bağlaç son iki ad ögesinin arasına girer. Hem…hem, ne…ne, da…da, ister…ister, ya…ya, mi…mi gibi tekrarlanan bağlaçlarla kurulan bağlama gruplarında bağlaçlar ad ögelerinin başında ve sonunda yer alır: Hem kellik hem de hodulluk; Ne iyi ne kötü; Ali’den de Ahmet’ten de haber yok!; Ne Arabın yüzü ne Şam’ın şekeri; Ya şevk içinde harâb ol, ya aşk içinde gönül! Ya lale açmalıdır gönlümüzde yahut gül (Y. K. Beyatlı, Kendi Gök Kubbemiz, s. 86). Ne Akdenizde şafaklar ne çölde akşamlar ne görmek istediğim Nil ve köhne Ehramlar; Ya bu deveyi gütmeli ya bu diyardan gitmeli vb.


bağlama grubu için benzer kelimeler


bağlama grubu, 13 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'ğ', 'l', 'a', 'm', 'a', ' ', 'g', 'r', 'u', 'b', 'u', şeklindedir.
bağlama grubu kelimesinin tersten yazılışı uburg amalğab diziliminde gösterilir.