bakla

bakla Ar. b¥®il¥

a. 1. bit. b. Baklagillerden, yurdumuzun her yerinde yetiştirilen, yeşil kabuklu ve taneli bir bitki (Vicia faba): “Gelincikler açmayınca baklalar içlenmez.” -A. Rasim. 2. bit. b. Bu bitkinin yeşil ürünü veya kuru tanesi. 3. Bir zinciri oluşturan halka veya parçalardan her biri.


bakla Fr. Anneau
bakla

Fasulye.


bakla

Zincir halkası.


bakla

Beyaz siyah renkli bir yılan.


bakla İng. broad bean

Baklagiller (Leguminosae) familyasından, beyaz çiçekli, çiçeklerin uçları siyahımsı, taze legümen meyveleri bahar aylarında sebze olarak yenilen ve bu amaçla kültürü yapılan, tek yıllık, otsu bitki.


bakla Osm. fûl

(botanik, tarım)


bakla Osm. bakla
bakla Dgr. die hülse

bk. çakıldak.


bakla Lat. Vicia fabal

Fiğ familyasından olan, yeşil yaprakları veya tohumları protein bakımından zengin, bazı türleri vicine ve convicine ile tanen gibi antibesleme faktörü taşıyan bir yem bitkisi.

I) Baklava. (Çarıksaray *Şarkikaraağaç -Isparta)

II) bk. bagla


Bakla

Samsun ili, Beşpınar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


bakla için benzer kelimeler


bakla, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'k', 'l', 'a', şeklindedir.
bakla kelimesinin tersten yazılışı alkab diziliminde gösterilir.