basamak

a. 1. Bir yere çıkarken veya bir yerden inerken basılan ve art arda gelen, birbirine belirli aralıkları olan düz yüzeylerden her biri: “Koşarak basamaklara yürüdü, merdivenleri bir solukta çıktı.” -P. Safa. 2. Derece, aşama, kerte, evre. 3. mec. Bir amaca ulaşmak için yararlanılan kişi, durum veya yer: “Bunlar memleketin edebiyat tarihinde beni yavaş yavaş yükselten birer basamak.” -H. E. Adıvar. 4. mat. Ondalık sayı sisteminde bir sayının sağdan sola doğru rakamlarının derecelerine göre her birinin bulunduğu yer, hane: Onlar basamağı. Yüzler basamağı. 5. mat. Bir tam denklemde bulunan bilinmeyenin en yüksek kuvveti.

Merdiven, el merdiveni, merdiven basamağı, iskele

1. bk. basak (I)-1. 2. Dere, çaydan geçmek için suyun içine konulmuş taşlar. 3. Tuluma peynir basmak için kullanılan sopa.

Derenin dar yerine geçit olarak konulan taşlar.

Bir konumsal gösterimde, bir damganın bulunabileceği ve bir sıra sayısı ya da eşdeğerli bir tanıtıcı ile belirtilebilen her bir konum.

1. Bir sayının 10'un tümsayılı üstleri olarak büyüklük düzeyi. 2. Bir işlevin kaç kez türevinin alındığını gösteren sayı; bir türevli denklemin en yüksek türevli terimi.

Dekorda kullanılan bir iki basamağa verilen ad.

(I) 1. Bir öbeksinin sayal sayısı. 2. G öbeğinin bir x öğesi için, { x } kümesinin ürettiği altöbeğinin sayal sayısı. 3. Bir dördül dizeyde tüm dizeçlerin ya da dikeçlerin sayısı. 4. Bir işlevin kaçıncı kez türevinin alındığını bildiren doğal sayı. 5. Bir türetik denklemde en yüksek basamaklı türevin basamağı.

(matematik)

Kimi binitlerin iki yanında bulunan, ayak basılacak biçimde uzun, yatay düzlem.

Bir basamaklar düzenini oluşturan sıracalardan her biri.

1. Merdiven. 2. Rütbe, derece.

basamak için benzer kelimeler

basamak, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 's', 'a', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
basamak kelimesinin tersten yazılışı kamasab diziliminde gösterilir.