deme

deme

a. 1. Demek işi: “Çoğumuz hâlâ yazarım demeye çekiniriz.” -A. Ağaoğlu. 2. Anlam: Bu söz ne demeye gelir? 3. ed. Halk edebiyatında şiir. 4. ed. Genellikle Alevi şairlerin tarikatlarıyla ilgili konuları işleyen şiirlerine, kendilerince verilen ad. 5. ed. Ağıt. 6. hlk. Atasözü.


deme!

(de'me) “gerçek mi?”, “yok canım!” anlamında kullanılan bir şaşma sözü.


deme

1. Atasözü. 2. Söz, laf, konu: Demem şunun için. 3. Şiir, türkü. 4. Mersiye, ağıt.


deme

Kekeme, dilsiz.


deme

Nabız.


deme

Demet. (Kemah)


deme

1. Genel olarak şiir yerine kullanılan terim. 2. Daha çok Alevî -Kızılbaş ozanlarının tarikatleriyle ilgili konuları işleyen koşuklarına kendilerince verilen ad.


déme

İçine tereyağ konulan bir çeşit bakır güğüm.


deme için benzer kelimeler


deme, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'e', 'm', 'e', şeklindedir.
deme kelimesinin tersten yazılışı emed diziliminde gösterilir.