devletçilik
a. 1. Bir milletin yönetimle ve ekonomiyle ilgili işlevlerinin devletçe birleşik bir yönetim altında bütünleştirilmesi siyaseti ve öğretisi, erkincilik karşıtı. 2. fel. Genellikle devleti töre, kültür, hukuk vb.nin kaynak ve taşıyıcısı olarak görme eğilimi.
devletçilik Alm. Etatismus
1. Devleti tüm toplumsal görevlerin özellikle de ekonomik ve kültürel yaşamın düzenleyicisi olarak gören anlayış. 2. Genellikle devleti töre, kültür, hukuk vb.nin kaynak ve taşıyıcısı olarak görme eğilimi.
devletçilik İng. statism
Devleti tüm toplumsal işlevlerin düzenleyicisi olarak kabul eden, hem devletin ekonomiye müdahalesini hem de mal ve hizmetleri doğrudan doğruya üretmesini öngören yaklaşım.
devletçilik İng. nationalism
Ekonomik yaşamın devletçe izlenilmesi yöntemi.
devletçilik İng. etatism
Bir ulusun yönetimsel ve ekonomik işlevlerinin devletçe birleşik bir yönetim altında bütünleştirilmesi siyasası ve öğretisi.
devletçilik, 11 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'e', 'v', 'l', 'e', 't', 'ç', 'i', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
devletçilik kelimesinin tersten yazılışı kiliçtelved diziliminde gösterilir.