deyiş
a. 1. Deme, söyleme işi: Peki deyişleri de akılları yattığı için değil, korkuları ağır bastığı için oldu. -T. Buğra. 2. Söyleme biçimi, anlatım biçimi, üslup. 3. Bir kimsenin bir konuyla ilgili anlattıkları, ifade. 4. ed. Halk şiiri, halk türküsü: Karacaoğlan'ı okudukça deyişin önemini daha iyi anlarız. -N. Ataç. 5. müz. Semahla birlikte yalnızca bağlama eşliğinde ağır tempoda söylenen bir tür beste.
deyiş
1. Mâni, destan, ağıt, şiir, mısra, şarkı, türkü, gazel. 2. Beste, makam: Her âşığın kendine göre bir deyişi vardır. 3. Halk şairlerinin karşılıklı mâni, türkü söylemeleri. 4. Söz, kelime: Dersimin bir deyişini bile öğrenemedim.
deyiş
Değiş tokuş.
deyiş İng. style
Sinema/TV. Bir sinemacının, televizyoncunun kendine özgü anlatım yollarının, kişisel tutum, görüş ve duyuşunun oluşturduğu özellik.
deyiş
bk. şiir.
deyiş İng. expression
Bir anlam taşıyan sözlü ya da yazılı bildirim.
deyiş Fr. poésie
Deyiş, türkü söyleme, koşuk söyleme; çoğunlukla, halk türküsü, halk koşuğu; Alevî -Bektaşîlerce yüksek anlamlı koşuk. Eskiden de kullanılmıştır: Hem men çağır içermin hem men teyiş bilürmen (Mevlâna Celâlüddin-i Rumî)
deyiş
Söz
deyiş için benzer kelimeler
deyiş, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'e', 'y', 'i', 'ş', şeklindedir.
deyiş kelimesinin tersten yazılışı şiyed diziliminde gösterilir.