dinç

dinç

sf. 1. Gücü ve sağlık durumu yerinde, canlı, zinde, tendürüst, tüvana: “Kısa kesilmiş çember sakallı, iri ağızlı, yetmişlik, dinç bir ihtiyar.” -M. Ş. Esendal. 2. zf. Canlı, zinde bir biçimde: “Sabah olunca, bütün gece uyumamasına karşın kendini dinç hissediyordu.” -İ. O. Anar.


dinç Fr. Vif, vive
dinç, (dınç)

Emin, mutmain, selâmet; fariğ, sâkin, âsude, müsterih


Dinç Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.


dinç için benzer kelimeler


dinç, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'i', 'n', 'ç', şeklindedir.
dinç kelimesinin tersten yazılışı çnid diziliminde gösterilir.