diri

diri

sf. 1. Yaşamakta olan, yaşayan, canlı, ölü karşıtı: “Duydum, görmedimse de hortlayan ölüleri / Fakat hortlak diriden kimin vardır haberi?” -F. N. Çamlıbel. 2. Güçlü, zinde: Diri bir adam. 3. Solmamış, pörsümemiş: Diri çiçek. Diri yaprak. 4. Gereği kadar pişmemiş.


diri Fr. Vivant, ante
diri Fr. Vif, vive
diri

Saman sapının, buğdayın irisi.


diri

Şişman, etli, yağlı.


diri

Zengin.


diri

1. Pazar. 2. Pazartesi.


diri

bk. deri


Diri Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Yaşamakta olan, canlı. 2. Taze. 3. Güçlü, zinde. 4. Zengin, varlıklı.


diri için benzer kelimeler


diri, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'i', 'r', 'i', şeklindedir.
diri kelimesinin tersten yazılışı irid diziliminde gösterilir.