durgun
sf. 1. Sakin: Deniz masmavi, hava durgun, her taraf ılıktı. -R. H. Karay. 2. mec. Neşesiz, keyifsiz, sessiz: Öteki durgun bir Anadolu köylüsü idi. -F. R. Atay. 3. mec. Canlı olmayan, sönük, hareketsiz: Harp hemen tesirini gösterdi. Piyasa durgun. -Ö. Seyfettin.
durgun İng. static
1.Hareketli (dinamik) olmanın zıttı olan sürekli hareketsiz veya dengede olma durumu. 2.Atmosferik elektrik yükü veya diğer elektrik kaynakları nedeniyle radyo dalgaları ile olan girişim. 3.Büyümenin ve üremenin kontrol altına alınması veya önlenmesi, bakteriyostatik gibi.
durgun Osm. sâkin
(coğrafya)
Durgun Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Dingin, sakin. 2. Canlı olmayan, hareketsiz
durgun için benzer kelimeler
durgun, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'u', 'r', 'g', 'u', 'n', şeklindedir.
durgun kelimesinin tersten yazılışı nugrud diziliminde gösterilir.